ماهی سرخو

درباره ماهی سرخو

نام انگلیسی سرخو                            Snapper

نام محلی ماهی سرخو                      حمرو  یا سرخومحلی

خانواده                                            هامور ماهیان

رنگ                                                  قرمز متمایل به صورتی

ظاهر                                                بدنی مرتفع تا بیضی شکل و در مقطع کشیده داشته و باله‌‌ی دمی آن نیز دو شاخه شده است.

میزان  تیغ                                        متوسط

رنگ گوشت                                      سفید و صورتی

محل سکونت                                   آب های غربی اقیانوس آرام، شرق آفریقا، آب های شمالی جزایر ریوکیو و استرالیا

بهترین روش پخت                            سرخ کرده، قلیه ماهی وشکم پر

بهترین مدل پاک کردن                      فیله شده

تغذیه ماهی سرخو                           ماهی های کوچکتر و بی مهرگان از جمله میگو ها، خرچنگ ها

روش های صید ماهی سرخو             گرگور، قلاب صید

مدل های مختلف پاک کردن ماهی سرخومحلی:

ماهی سرخو را می‌توان به روش های مختلفی پاک کرد.

پاک شده یا مخصوص شکم پر:

دراین حالت شکافی زیر شکم ماهی ایجاد می‌شود و محتویات شکم و ابشش ماهی خارج می‌شود. و پولک ماهی زده می‌شود اما سر

و دم ان زده ‌نمی‌شود. به این روش مخصوص شکم پر نیز گفته می‌شود، اگر بخواهید ماهی را به صورت شکم پر در فر درست کنید

بهترین گزینه به صورت پاک شده است که فقط شکم ان پر شود.

فیله شده:

در حالت فیله شده سر و دم ماهی پاک شده زده می‌شود سپس ان را به موازات مهره ها برش می‌دهیم و استخوان وسط ماهی و تمام

تیغ های ان جدا می‌شود.

قطعه شده:

سر ودم ماهی پاک شده را می‌زنیم سپس ان را به قطعات مکعبی هم اندازه برش می‌دهیم.

میزان ضایعات ماهی سرخو:

تمام ماهی های جنوب از جمله ماهی سرخو بعد از پاک کردن میزان تقریبی ضایعات دارند که این بستگی به نوع ماهی و سایز ماهی متفاوت است.

در ادامه میزان ضایعات سرخو در هر مدل پاک کردن رو اورده ایم.

میزان ضایعات ماهی سرخو اگر فقط پاک شود یعنی شکم ان خالی شود:

150 الی 200 گرم

میزان ضایعات ماهی سرخو اگر فیله شود یعنی هیچ تیغ و فلسی نداشته باشد:

300 الی 400گرم

میزان ضایعات ماهی سرخو اگر قطعه قطعه شود:

200 الی 250 گرم

اگر نمی خواهید مقدار زیادی از وزن ماهی کم شود مدل پاک شده که فقط ضایعات شکم ماهی خارج می شود بهترین گزینه است.

مشخصات ظاهری ماهی سرخو محلی:

رنگ ماهی سرخو قرمز متمایل به صورتی می باشد و دارای گردن ضخیم و گوشتالویی است.

دهان سرخو بزرگ بوده و کوهان دارد، وزن آن به سه تا چهار کیلو هم می رسد.

این ماهی در سطح پشتی دارای10 عدد شعاع و 13-14 خار می باشد.

به طور کلی در اطراف بدن رنگ خطوط افقی زرد تا نقره ای، سایه ای از نقره ای سفید در شکم و زیر سر و همچنین

یک نوار پهن بزرگ سیاه و سفید عمدتا بالای خط جانبی دارا است.

بهترین روش پخت ماهی سرخو:

ماهی سرخو  دارای گوشت بسیار نرم می باشد. این ماهی را می توان به صورت کبابی یا سرخ شده طبخ نمود.

ارزش غذایی ماهی سرخو:

بالا بودن مقادیر اسیدهای چرب امگا3

دارابودن مقادیر بالای ویتامین های A، B5، B12، C و E

دارای مقادیر قابل توجه املاح از جمله پتاسیم، کلسیم، آهن و فسفر

خاصیت ضد سرطانی به دلیل دارا بودن سلنیوم

مفید برای بیماران قلبی، بیماران با مشکلات گوارشی و پروستات

زیستگاه ماهی سرخو:

این ماهی در آب های غربی اقیانوس آرام، شرق آفریقا، آب های شمالی جزایر ریوکیو و استرالیا پراکنش دارد.

این ماهی از سواحل و گاهی تا اعماق 80 متر نیز مشاهده می گردد. ماهی سرخو در آب های سواحل استان

هرمزگان، جزایر صخره ای مانند هرمز، لارک، کیش و قشم زندگی می کنند.