ماهی گاریز یا زوری یا مید

خصوصیات ماهی گاریز(مید) :
گاریز یک ماهی محبوب بوده که دارای گوشت چرب با طعم لطیف و لذیذ است. این ماهی سرشار از آهن است. مصرف مداوم آن جهت رفع کمبود آهن توصیه می‌‌گردد. این ماهی به خاطر دارا بودن منابع غنی غذایی می‌‌تواند در اشتهای فرد تاثیر بگذارد. ماهی گاریز دارای اسید چرب است که برای حفظ سلامت مو و پوست ضروری است. علاوه بر این، ماهی گاریز منبع ارزشمندی از پروتئین مفید است که به راحتی توسط بدن هضم و جذب می‌‌شود. مصرف این ماهی کمک می‌‌کند تا از بیماری های قلبی و فشار خون بالا جلوگیری شود و مرگ و میر بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب را کاهش می‌‌دهد. مصرف مدام ماهی گاریز به دلیل مقادیر بالای پتاسیم جهت عملکرد مناسب مغز مفید است.

روش پخت ماهی گاریز(مید):
به دلیل کوچک بودن ماهی، برای برشته و کبابی کردن مناسب است. این ماهی به صورت سرخ شده و برشته شده در فصل تابستان مزه ای فوق العاده دارد.

روش برشته کردن ماهی گاریز(مید):
براي برشته كردن ماهي گاريز ابتدا بايد شكم آن را خالي كرده (بعضي ها به علت كوچك بودن ماهي شكم آن را خالي نمي كنند) و حداقل يك ساعت جلوتر نمك وفلفل زده تا به طور كامل نمك را به خود بگيرد و هنگام پختن از نمك شسته نشود. قبل از پختن بايد ورقه فلزي يا تابه را روي آتش گاز يا ذغال گذاشت تا داغ شود چرا كه در اين صورت پوست ماهي به ورقه مي چسبد و جدا نمي شود. عد از پخت ماهي‌ ها، بايد آن ها را در ظرفي درب دار گذاشت و چند قطره آب به آن پاشيد تا در اثر بخار ماهي ‌هاي داغ، روغن در زيرپوست آن ها بپيچد و هنگام مصرف پوست به راحتي جدا شود.

توجه کنید:
به علت اين كه حين پخت، روغن از اين ماهي پرخاصيت و خوشمزه خارج شده و بوي زيادي در فضا مي پيچد كه البته بسيار اشتها برانگيز است البته پخت آن در آپارتمان و مكان هاي سربسته توصيه نمي شود.

ظاهر ماهی گاریز (مید):
ماهی گاریز ماهی کوچکی است به اندازه ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر یا بیشتر و دارای بدنی باریک و کشیده است. تعداد 4 عدد شعاع سخت و 9 شعاع نرم در باله پشتی این ماهی وجود دارد. رنگ بدن در ناحیه پشتی خاکستری مایل به سبز و از طرف شکم به رنگ نقره ای در می‌‌آید. در ماهی مید رنگین کمانی طلایی روی سر ظاهر می‌‌شود. در ماهی گاریز لبه خلفی باله دمی کاملاً مایل به سیاه است. در خلیج فارس صید این ماهی به روش مشتا و تور پیاله‌‌ای صورت می‌‌گیرد.

روش صید ماهی گاریز(مید):
یه کیسه ی پلاستیکی روی مشقل یا همون آشپلا (آبکش) میزارن و بعد دورش رو با کش می بندن. یه سوراخ در مرکز پلاستیک ، دقیقا وسط مشقل ایجاد می کنن و یک طناب سه تا چهار متری به آبکش وصل میکنن(طناب برای پرتاب آبکش داخل آب و بیرون آوردن آن). البته سوراخ های خیلی ریزی روی کل کیسه پلاستیکی مثلا هر دو سانت ایجاد می کنن که هوا سریع تر خارج بشه . اول یبار میندازنش تو آب تا کاملا خیس بشه . وقتی پلاستیک خیس میشه خیلی راحت آرد به دیواره های پلاستیک مشقل می چسبه.

ماهی مید معمولا روی آب بالا می یاد و قابل دید است . اگر آبکش رو بندازی نزدیکشون ، آبکش میره پایین و بعد از چند دقیقه دور و بر آبکش پر ماهی مید میشه که برای خوردن آرد داخل مشقل میشن. وقتی آبکش رو بالا میارن پر از ماهی مید شده. بعضی اوقات تا ۴۰کیلو هم با این روش صید میکنند.

زیستگاه ماهی گاریز(مید):
ماهی گاریز در سراسر جهان در آب‌‌های معتدل ساحلی و گرمسیری و برخی از گونه‌‌های موجود در آب شیرین نیز یافت می‌‌شوند. ماهی گاریز دارای اندازه کوچکی است ولی طرفداران بسیارزیادی دارد. ماهی گاریز یک منبع مهم در خلیج فارس و عمان در استان هرمزگان است . گاریز بیشتر درعمق کم آب‌‌های ساحلی هرمزگان از جمله بندرعباس، بندر کلاهی، جاسک، بندر تیاب، قشم و خورها وجود دارد.